Krawe blizny
Zasklepione blizny smutku
Smutku przez ludzi wywołany
Przez ludzi złych i egoistycznyh
Szkła rozbite szkło w ranach
Krwawe zna mienia wspomnienia
Zostawiają do życia zniechęcają
Przyjaciół przyciągają
Życie Przyjaciół zapoznaje
I przez życie przechadzają
Jak bydło na łące zielonej
Z miasta nie wracający
Chodź strzeżony
Jak pies do końca dąży
Tak człowiek długo się poddaje
Masz wielki talent Nie zmarnuj go :) Pozdrawiam Serdecznie
OdpowiedzUsuńMasz wielki talent Nie zmarnuj go :) Pozdrawiam Serdecznie
OdpowiedzUsuńPrzejrzałem sobie Twoje poprzednie teksty i muszę powiedzieć, że całkiem ciekawie przeprowadzasz obserwacje, które zmieniasz w słowa potem.
OdpowiedzUsuńJeśli chcesz to zapraszam na mój blog, tam może znajdziesz inspirację na kolejne teksty. I co najważniejsze, musisz jak najwięcej pisać. Ja piszę już od 2008 roku tak na poważnie, z pokazywaniem na blogu tej twórczości itp. Mam nadzieję, że i Ty co najmniej tyle będziesz miał tematy i chęci do tworzenia.
Pozdrawiam!
Kapitan Baryłka
https://wierszezebranekb.blogspot.com