Siedzę i próbuję sobie przypomnieć
Czasy okupacji najgorsze co istniało
Czasy zimne i nie pokryte miłością
Czasy bardzo chłodne i ponure
Czasy oziębione i śnieżne
Ale nagle coś ciszę rozrywa to powstanie
To powstanie warszawskie
Nastolatkowie i dzieci
Oddawali za ojczyznę
Życie a dzisiaj człowiek nawet
Nie pamięta o powstaniu
Byłem w muzeum powstania Warszawskiego
I człowiek chodził w czapce
Oraz pytał się przewodnika
Czemu oni walczyli
A on po prostu odpowiedział
,, Bo chcieli żyć w wolnym kraju i
Żebyśmy żyli w wolnej Polsce ''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz